Dosya
26
PERSPEKTİF
• SAYI 232 •
HAZİRAN 2014
Bir ProblemKurgusu
ROSEMARIE
SACKMANN
*
»
“Paralel toplum” tartışmalarında, sadece belli bir grubun toplumun dışında kal-
dığı vurgulanmakla kalmaz, aynı zamanda devletin “uyum konusunda isteksiz
olan bu gruba” karşı yeterli önlemalmadığı da belirtilir. Bu “tehlikeli unsurlar” ve
“devletin başarısızlığı” yaklaşımı, tartışmalarda tarafların radikalleşmesini sağ-
layan yegâne unsurdur.
“Paralel toplum” meselesi yaklaşık çeyrek yüz-
yıldan beri gündemimizde. Mesele, 90’lı yılların
başında Wilhelm Heitmeyer’in, Türk gençlerinin
Alman toplumuna artan bir kayıtsızlık gösterdiği
şeklindeki düşüncesini dile getirmesiyle tartışılma-
ya başladı.Heitmeyer o zaman bu kayıtsızlığı uyum
sorununa bağlamış ve insanların göçmen mese-
lesine bakış açısını değiştirmiştir. Zira o, bakışları
çoğunluk toplumunun yetersiz uyum politikasına
yöneltmek yerine, dikkatleri uyumsuzluğa çekmek-
tedir. Bu dikkatin temelinde Alman toplumunun
tehdit altında olduğu iddiası vardır.
Paralel toplummeselesi, daha sonra Alman hâ-
kim kültürünün baskın ve geçerli olması talebiyle
özellikle siyasiler tarafından canlı tutuldu ve Al-
man devletinin toplum modeli tartışmalarında üs-
tüne basa basa vurgulandı. Buna karşın çokkültürlü
(multi-kulti) bir toplum düzenine yönelik eğitim
politikası önerileri, tartışmalarda çokkültürlülük
konseptini destekleyenlerin sayıca az olması ne-
deniyle rağbet görmedi. Çokkültürlülük planları o
kadar uzun tartışıldı ki sonunda çokkültürlülükten
aslında kültürel çeşitliliğin kabulünün anlaşılması
gerektiği nihayet anlaşıldı. Bazı kişilerin alaycı bir
şekilde dillerine doladıkları “multi-kulti” ifadesi de
maksadı karşılamış oldu.
