Kasım 2014

Gündem

PERSPEKTİF

• SAYI 235 • KASIM

2014

Sene 1998: Köln’de tek odalı bir öğrenci evi.

İçeride hepsi 16 yaşlarında olan altı genç var.

O zamanlar İslami bilinç edinme kaygısı duyan

herkesin okuduğu kitaplar okunuyor, ardından

çay-bisküvi eşliğinde tartışılıyor. Bu mütevazi

ikram, üniversite okumak için Türkiye’den Al-

manya’ya gelmiş bir doktora öğrencisinin her

hafta şaşmayan ikramı. Seneler sonra nerede çay

ve bisküvi görülse, bu sohbetlerin akla gelmesi-

nin yegâne nedeni de bu. Ali, gençlerle yapılan

gezi, spor müsabakası gibi aktivitelere ilgili de-

ğil. Gençlik çalışmaları sorumlusuna şöyle diyor

bir keresinde: “Bu sohbetler olmasa benim bura-

da işim olmaz!” Bir genç olarak sadece ilmî faa-

liyetleri öncelediğini vurgulayan bu lafına şöyle

bir cevap alıyor: “Bu sohbetler, bizim buluşmala-

rımız, hepsi gençlerle bir arada olmanın parçası.

Spor müsabakası, gezi, buluşma ya da eğlence-

ler... Okumak dışındakiler sana basit gibi gelse

de bütün bunlar gençlere yetkinlik kazandırı-

yor.” Nitekim Ali, bu konuşmadan kısa bir süre

sonra, basit olarak tanımladığı bütün çalışmala-

rın gençlere organizasyon kabiliyeti, sorumluluk

bilinci ve idari yetkinlikler kazandırdığını anla-

yacaktır.

Ali, şu an 32 yaşında. Irak-Şam İslam Dev-

leti (IŞİD) isimli oluşumun Orta Doğu’da kanlı

eylemleri etrafındaki tartışmaların taşındığı Al-

manya’da yaşıyor. Çay-bisküvi eşliğinde gerçek-

leştirilen ev sohbetlerinin yanında Müslüman

IŞİD gündemi tüm Avrupa’yı meşgul ederken Müslümanlar, aşırılıkla mücadeleye yönelik

etkin gençlik çalışmaları yapmamakla itham ediliyor. IGMG Gençlik Teşkilatının Abi-kardeş

çalışması, bu ithamların hem yersiz, hemde art niyetli olduğunu ortaya koyar nitelikte.

ELIF ZEHRA

KANDEMIR

ekandemir@perspektif.eu

gençlere yaşadıkları ülkelerde eşit yurttaşlar

olarak öz güven kazandırma noktasında çalış-

malara katılmış, yıllarca farklı projeleri yönet-

miş. Yine de her gün gazetelerde “İslam adına

gerçekleştirilen şiddet eylemlerinin aslında İs-

lam’a uygun olduğunu” iddia eden köşe yazar-

larını ya da “İslami cemaatlerin gençleri nefret

vaizlerinden korumada yetersiz kaldığına” dair

yorumları okuyor. İğneyle kuyu kazar gibi, ilmek

ilmek işlenen gençlik çalışmalarına takdir bek-

lemese de, herhangi bir maddi destek görmeden

bunca yıldır istikrar gösteren çalışmaların man-

şetleri hiçbir zaman süslemeyeceğini biliyor.

Abi-kardeş çalışmasının

Köln çevresindeki

sorumlusu olan Muhammed Şener, ilgilendik-

leri gençler arasında herhangi bir radikalleşme

eğilimi görülmediğinden bahsediyor. Ona göre

bunun nedeni, çok küçük yaşta ilgilenmeye

başlanılması dolayısıyla gençlerin bu tarz eği-

limlere hiç yönelmemeleri. “Şimdiye kadar hiç

böyle bir tecrübe yaşamamış olmamız, aslında

çalışmanın başarısını ortaya koymuyor mu?”

diye de ekliyor. Köln’de yaşları 12 ila 30 arasında

değişen gençlere yönelik 44 abi-kardeş grubu

var. Muhammed, “adam adama markaj” şeklin-

deki bir slogandan bahsediyor: “Gençlerin ailevi

sıkıntılarına yardımcı oluyoruz. Mesela baba ile

oğlu arasında sorun vardı. Genç beni haberdar

etti; babasıyla üçümüz oturup sorunu çözdük.”

Gençlerle birebir ilgilenme, arkadaş çevresindeki

Bir Çay, Bir Bisküvi:

Görülmeyen Gençlik Çalışmaları