PERSPEKTİF
• SAYI 237 • OCAK
2015
56
Yedi Taliban teröristi, Pakistan’ın Peşaver
kentindeki Kara Kuvvetleri Devlet Okulu’na sal-
dırmış; ellerinde yalnızca kalemleri ve kitapları
olan öğrencileri kurşun yağmuruna tutmuştu.
Yaklaşık dokuz saat süren saldırıda öldürebildik-
leri kadar öğrenciyi öldürdüler. Pakistan’ın önde
gelen gazetelerinden birinin attığı şu başlık, sal-
dırganların liderleri ile yaptıkları konuşmadan
bir kesiti ortaya koyuyordu: “Tüm çocukları öl-
dürdük, şimdi ne yapalım?”
“Önümdeki bir öğrenci sırtından vuruldu;
biri ise kolundan yaralandı.” diyen Amjad boğa-
zındaki hıçkırıklara engel olamıyordu: Saldırı es-
nasında ilk yardım öğretmeninin yere çömelmiş
olduğunu ve kırmızı bereli silahsız bir askerin
ise kafasını iki eliyle tutmakta olduğunu gördü.
Asker, saldırganların ikisini beş saniyeliğine gö-
zetledikten sonra, Amjad’a “Koş!” diye bağırmış-
tı. “İki öğrencinin üzerinden atladım ve koştum.
Canımı kurtaran hayatımın bu en hızlı koşusu
oldu.” diyen Amjad, kurtulduktan sonra yirmi
kadar öğrenciyi toplayıp ana çıkışa götürmüştü.
Can pazarından kaçmayı başarabilmiş bu öğren-
ciler, askerleri katliamdan haberdar etmişlerdi.
Amjad, 8., 9. ve 10. sınıfların ilkyardım dersi
için toplandıklarını, saldırıda ilk hedeflerin de
konferans salonundaki bu öğrenciler olduğunu
anlatıyor. Saldırıdan canlı kurtulanların anlat-
tıklarına göre öğrenci ve öğretmenler saldırıyı
önce anlamamış, bunu ordu tarafından yönetilen
okulda sık sık yapılan tatbikatlardan biri sanmış-
lardı. Saldırının ilk anlarında gelen gürültünün
tatbikatın bir parçası olarak ateşlenen havai fi-
şekler olduğunu düşünmüşlerdi. Olayın şahitle-
rinin ifadelerine göre, saldırganlar yan kapıları
kullanarak konferans salonuna dalmışlar; öğren-
ciler ise saldırganlardan korunmak ve saklanmak
için kendilerini yere atmışlardı. Militanların ilk
girdikleri yerde, sondan ikinci koltuk sırasında
oturan 9. sınıf öğrencisi Murtaza Ali olayı şöyle
anlatıyor: “Teröristler silahlarını doldurdu, onla-
rı yere doğru tutarak öğrencilerin üzerine mer-
mileri boşalttılar. Ben bir sıranın altındaydım ve
o sırada bedenimin hangi kısmını korumam ge-
rektiğini düşünüyordum.”
Saldırı esnasında teröristler kurşun yağmu-
runa başladıklarında diğer bir öğrenci olan Ah-
mad Shah ise abisine bağırıyordu: “Başını indir!”
“Tabutların En Ağırları,
En Küçük Bedenleri Taşıyanlardır.”
Bilal Amjad, 16 Aralık’ta Pakistan’daki okulda gerçekleşen katliamdan canını
kıl payı kurtardı. Bunu, hayatının en hızlı koşusuna borçluydu. Bilal, saldırıdan
kurtulmuş olmasına karşın, arkadaşlarından 136, okul görevlilerinden ise 11 kişi
yaşamını yitirdi.
DELAWAR
JAN
*