“Resmi rakamlara göre 8 bin 732 kişinin katledildiği Srebrenitsa’da resmi olmayan rakamlara göre ise 10 binin üzerinde Boşnak, sırf Müslüman kimliklerinden ötürü katledilmiştir. Savaş öncesi 30 bin civarında Boşnak’ın yaşadığı Srebrenitsa’da bugün sadece 4 bin 500 civarında Boşnak yaşamaktadır. Ayrıca, bugün dahi toplu mezarlar ortaya çıkarılmakta ve bulunan kemik parçalarından kimlik tespiti yapılmaya çalışılmaktadır. Hayatta kalanlar ise katlimanın üzerinden 17 yıl geçmesine rağmen hâlâ göz yaşı dökmekte ve yakınlarının başında fatiha okuyacakları bir mezarlarının olmasını arzu etmektedirler.

Katliamın gerçekleştiği 11 Temmuz 1995 günü tarihe kara bir leke olarak geçmiştir. Avrupa’nın ortasında ve tüm dünyanın gözü önünde kadın, erkek, yaşlı ya da çocuk demeden binlerce insanın hunharca katledilmesini büyük bir insanlık ayıbı olarak değerlendiriyor ve derin bir hüzünle anıyoruz. Maalesef dünyanın güçlü devletleri yaşandığı dönemde bu katliama sessiz kalmayı yeğlemişlerdir. Birleşmiş Milletler (BM)’in Srebrenitsa’yı güvenli bölge ilan etmesine rağmen Hollandalı BM Barış Gücü askerleri kendilerine sığınan binlerce Boşnağı koruyamamıştır.

Bir arada, barış ve huzur içerisinde yaşamanın önemi Srebrenitsa katliamından sonra, bir kez daha kendini ortaya koymuştur, bu katliamın her birimize söylediği belki de en önemli şey, yaşam hakkına karşılıklı saygı ve başka kültür ve inanışlara tahammüldür. Böylesi katliamları insanlığın bir daha yaşanmaması için hepimizin üzerine düşeni yapması gerekir.

Hukukun ve insan haklarının egemen olduğu bir dünyanın kurulmasına dönük ortak çalışmalar içerisinde bulunmak kaçınamayacağımız en temel vazifelerimizdendir.’