İslam Toplumu Millî Görüş (IGMG) Genel Sekreteri Ali Mete Vechta ve Uluslararası Bremen Üniversiteleri tarafından yapılan ve ilk kısmi sonuçları salı günü duyurulan “Distanz” araştırması münasebetiyle bir açıklama yaptı. “Müslüman öğrenciler için okul ne yazık ki sadece bir eğitim yeri olmaktan öte, aynı zamanda çoğu zaman bir damgalanma yeri. Öğretmenler çoğu zaman dinler ve kültürler konusunda yetkinlikten yoksunlar.” diyen Mete sözlerini şöyle sürdürdü: 

“Okulların eğitim misyonunun bir parçası da öğrencilere kapsayıcı ve saygı çerçevesinde bir öğrenme ortamı sunmaktır. Ancak yakın zamanda yapılan bir araştırma, okulların Müslümanlar için genellikle bir damgalanma yeri olduğunu ortaya koyuyor. Araştırmacılar, öğretmenlerin genellikle Müslüman öğrencilerin davranışlarını hemen radikalleşme işareti olarak yorumlama ve davranışlarını sorunsallaştırma eğiliminde olduklarını tespit ediyorlar.

Bu tespit, aynı muameleye maruz kalmış ve tavsiye amaçlı teşkilatımıza başvuran çok sayıda ebeveyn ve öğrencinin tecrübeleri ile de örtüşüyor. Müslüman çocukların, sınıf arkadaşlarıyla yaşlarına göre normal olan küçük anlaşmazlıklar nedeniyle öğretmenleri veya okul yönetimi tarafından nispeten sert bir şekilde cezalandırılmaları alışılmadık bir durum değil. Özellikle dinî referanslı tartışmalar, Müslüman çocuklar söz konusu olduğunda genellikle dramatize ediliyor.

Bu durum, ilgili kişilerin öz benlikleri ve kimlikleri üzerinde olumsuz bir etki meydana getirmekle beraber, öğrenci toplulukları arasındaki birlikteliği de zedeliyor. Ebeveynler ve çocuklar bu gibi durumlarda kendilerini anlaşılmamış ve haksızlığa uğramış hissediyorlar. Okul yönetimleri ise maalesef profesyonel danışmanlık almak yerine, genellikle kendi inisiyatifleri ve meslek dışı bilgilerle bu durumların üstesinden gelmeye kalkışıyorlar.

İslam Toplumu Millî Görüş olarak, okullarda dinler ve kültürler konusunda daha fazla yetkinlik olması çağrımızı yineliyoruz. Öğretmenler, eğitim görevlerinin bir parçası olarak en azından temel düzeyde kültürler ve dinler arası yetkinliğe sahip olmak ve bu yetkinliklerini sürekli olarak geliştirmek durumundadır. Çeşitliliğin her geçen gün daha da arttığı toplumumuzda, kültürler ve dinler konusunda yetkinlik ‘sahip olunsa iyi olur’ denebilecek türden değil, her profesyonel eğitimcinin standart olarak sahip olması gereken bir donanımdır.

İster pozitif ister negatif ayrımcılığa uğrasın, daha okul yıllarında eşitsiz muameleye maruz kalan çocuk, çok kültürlü bir toplumda yetişkinliğe giden yolda iyi desteklenmemiş demektir. Çok sayıda yan etkiye sebep olacak sayısız müteakip sorun böylelikle çocuğa yüklenmiş olmaktadır. Okul sadece matematik, Almanca ve tarih öğrenilen bir yer değil, aynı zamanda tüm yaşamı şekillendiren bir deneyim mekânıdır.”