İslam Toplumu Millî Görüş (IGMG) Genel Sekreteri Ali Mete, NaDİRa Araştırması sebebiyle bir açıklama yaptı. Araştırmadan elde edilen neticelere göre Almanya’da yaşayan Müslüman nüfusun neredeyse üçte ikilik kısmı siyasete artık güven duymuyor. “Siyasete yönelik hayal kırıklığı artıyor, ancak güven kaybı özellikle Müslümanlar arasında büyük. İslam toplumu damgalama yerine kapsayıcı bir politika bekliyor.” diyen Mete sözlerini şöyle sürdürdü:

“Ulusal Ayrımcılık ve Irkçılık Monitörü (NaDiRa) son analizinde, Müslümanların son yıllarda siyasi kurumlara olan güvenini ortalamanın üzerinde bir oranda kaybettiğini ortaya koyuyor. 2022 yılında yüzde 51’lik bir kesim siyasilere çok az güvendiğini söylerken, bu oran 2024 yılında yüzde 64’e yükselmiş durumda.

Bu gelişme, göçmen karşıtı tartışmalar yoluyla siyasi söylemin giderek daha da sağa kaydığı bir döneme denk geliyor. Müslümanlar bu durumdan özellikle etkileniyor. Damgalama, güvensizlik ve dışlayıcı söylemler, toplumun eşit bir parçası olarak görülmeme hissini pekiştiriyor.

Son yıllar, Müslüman nüfusu ve ırkçı damgalamaya maruz kalan diğer grupları marjinalleştiren, kapsayıcı olmaktan uzak siyasi kararlarla geçti. Daha sıkı iltica ve ikamet yasaları, Müslümanları sürekli olarak genel şüphe altına sokan ve sürekli genişleyen güvenlik tartışmaları, aidiyete koşullar ekleyen siyasi retorik Müslüman vatandaşların siyasete giderek daha fazla yabancılaşmasına katkıda bulunuyor.

Buna paralel olarak, Müslüman karşıtı suçların sayısı artıyor. Üstelik siyaset tarafından bununla kararlı bir şekilde mücadele edilmesi şöyle dursun, bu gerçeğin çoğu zaman farkına bile varılmıyor. Soruşturmalar hemen her seferinde sonuçsuz kalıyor ve mağdurlar genellikle kendi kaderlerine terk ediliyor. Güvenliğinin sağlanmadığını düşünen kimse devlete olan güvenini kaybeder. Temsil edildiğini hissetmeyen kimse siyasi süreçlerden uzaklaşır.

İslam Toplumu Millî Görüş olarak acil bir uyarıda bulunuyoruz: Güven kaybının olduğu yerde toplumsal uyum ve demokrasi tehlikededir. Güven ise dışlama yoluyla değil, Müslüman nüfus da dâhil olmak üzere tüm vatandaşların gerçek ihtiyaçlarına odaklanan bir politika yoluyla sağlanır.

Müslümanlar kaygıları, perspektifleri ve katkılarıyla bu toplumun ayrılmaz bir parçasıdır. Ancak bu perspektifleri görmezden gelen ya da marjinalleştiren bir demokrasi birleştirici gücünü kaybeder. Tüm vatandaşların kendilerini bu ülkenin bir parçası olarak hissetmeleri isteniyorsa, güvensizliği körüklemekten vazgeçilmeli ve bunun yerine kapsayıcı ve saygılı bir politika izlenmeli.

Bu rakamlardan doğru sonuçları çıkarmak artık siyasilere düşüyor. Demokratik kurumlara duyulan güven kendi kendine oluşmaz; somut eylemlerle kazanılmalıdır.”