“23 Kasım 1992 tarihinde iki aşırı sağcı Alman, Türk ailelerin oturduğu iki evi kundaklamış ve on ve 14 yaşlarında iki kız çocuğu ve çocukların 51 yaşındaki anneanneleri ateşler içerisinde can vermişti. Bazıları ağır olmak üzere, dokuz kişinin daha yaralandığı bu cinayetler, kamuoyunda büyük tepki yaratmış ve protesto gösterileri yapılmıştı. Dönemin devlet yetkilileri, böyle bir olayın bir daha tekrarlanmaması için her şeyin yapılacağı sözünü vermişlerdi.

Bugün ise Federal Meclis NSU Araştırma Komisyonunun başarılı olmasını, olayın tüm nedenlerini, teröristlerin yardımcılarını ve hatta yardımcıların yardımcılarını dahi tespit etmelerini ümid ediyoruz. Bununla birlikte, NSU örgütünün, Almanya'nın bir ucundan öbür ucuna kadar hiç dikkat çekmeden böyle bir kanlı izi nasıl bırakabildiği sorusunu hâlâ ve şaşkınlık içerisinde kendimize soruyoruz. 20 yıl önce verilen o söz nerede kaldı?

NSU olayında sürdürülen Ê»aydınlatma' çalışmaları ve bu esnada bitmek bilmeyen Ê»hatalar zinciri' karşısında ayrıca, şu soruyu da sormak gerekiyor: Almanya'nın güvenlik yapısında ciddi ve köklü değişikler yapılması için daha neler yaşamamız gerekiyor? Nitekim şu ana kadar yapılan değişiklikler yeterli değil. NSU terörü şu ana kadar ancak emniyet kurumlarına daha fazla yetki tanımak için kullanıldı. Buna karşın emniyet kurumlarının kendi içerisindeki aşırı sağcı zihniyetin temizlenmesi konusu neden ele alınmıyor? Mölln kundaklamasının 20. yıldömünde bu tür soruları sormak zorunda olmamız çok üzücü bir durum.

Allah, geride kalanlara kayıplarının ve acılarının üstesinden gelebilmeleri için kuvvet ve sabır versin. Onlara başsağlığı diliyoruz. Ne Mölln, ne Solingen, ne Rostock ne Dresden ne de NSU'yu ve başka ırkçı saldırıları hiçbir zaman unutmayacağız. Tam aksine: Bu tür saldırıların geçmişte kalıp tekrarlanmaması ümidiyle ve uyarma amacını taşıyan bir hatırlama kültürünün oluşması için hiç yılmadan hatırlatmaya devam edeceğiz.®