Yeryüzünü insanoğlu için bir imtihan meydanı olarak yaratan Yüce Rabbimiz, bu imtihanda bizleri kendi hâlimize terk etmemiş, gönderdiği elçiler ve kitaplar vasıtasıyla bizlere doğru ile yanlışı, hak ile bâtılı, iyi ile kötüyü öğretip göstermiştir. 
Henüz genç yaşta İslam’ın nuruyla şereflenen Erkâm b. Ebi’l-Erkâm (r.a.), Hz. Peygamber’in davetine icabet eden ilk Müslümanlardan biri olma şerefine nail olmuştu. 
İslam’da tevazu, kulun Allah karşısında kendi acziyetini idrak etmesiyle başlar. Gerçek tevazu, Hakk’ın büyüklüğü karşısında insanın kendi yerini bilmesi ve bu idraki hayatına yansıtmasıdır. Kur’ân, Allah’ın büyüklüğünü ve insanın ona karşı acizliğini vurgular. Bu bilinçle yaşayan bir mümin, kullukta tevazu gösterir ve bu tevazu, onun ibadetlerine ve günlük hayatına yansır.
Dinîn insan hayatının her döneminde insanın varlığı ile çocukluk, gençlik, yetişkinlik, hatta doğmadan önce ve doğduktan sonra da irtibatlı olduğunu söyleyen Prof. Dr. Sıddık Korkmaz dinî kimlik ve önemini “Kimlik beni ben yapan şeydir. Dinin burayla olan kısmı benim anlam dünyamla olan kısmıdır. Biz farkında olalım ya da olmayalım din ve kimlik birbirinden ayrılmayacak konulardır.’ ifadeleriyle anlattı.
Ruhumuzu mutlu kılmak ve tatmin etmek için ilk yapmamız gereken şey, ruhun kaynağı olan Rabbimiz ile irtibat kurmaktır. Bu irtibatın ilk basamağını ise iman oluşturur. Öncelikle bizi yaratanın kim olduğu ve niçin yarattığını bilmeliyiz.
Müslümanca yaşam yalnızca ibadet etmekten ibaret değildir. İbadetlerin ötesinde, Rabbimizin üzerimize yüklediği, insana, topluma, çevreye yönelik sorumluluklarımızı yerine getirmek de Müslümanca yaşamanın bir gereği ve tezahürüdürHâlihazırda dünya üzerinde yaşıyor oluşumuz ne kadar hakikat ve gerçekse, ölüm ve sonsuz ahiret hayatı da o kadar gerçek ve hakikattir. Var oluşumuzun bir gayesi ve bir hikmeti vardır, o da Yaratıcı’ya kulluktur. Zira insanoğlu başıboş ve sorumsuz olarak yaratılmamıştır.
