Tüm mevcudatı yoktan var edip yaratmış olan Allah (c.c.) bizlere hayat nimetini bahşetmiştir. Verilen ömrümüzün her anı elbette kıymetlidir. Ancak Cenâb-ı Hakk’ın, kullarına lütuf ve ihsanını bolca ikram ettiği özel vakitler vardır. Recep, şaban ve ramazan ayları işte böyle birbiri ardına açılan bereket kapılarıdır. Bu müstesna zamanlar maddi ve manevi kurtuluşumuza, ebedî huzur ve mutluluğumuza vesiledir.
Her yeni günün ilk ibadeti sabah namazının kılınmasıdır. Sabah namazı beş vakit namazın en mühimidir. Okuduğumuz hadîs-i şerifte şöyle buyrulur: “Her kim sabah namazını kılarsa o kimse Allah’ın koruması altındadır.”[1] Buna göre Allah Teâlâ namaz kılan Müslümanları dünyada da ahirette de yalnız bırakmayacaktır.
Yüce Rabbimiz, insanoğlunu dünyada başıboş ve yalnız bırakmamış, ona önder olarak peygamberler göndermiş, ilahî kitaplar indirerek de yol göstermiştir. Kur’ân-ı Kerîm, insanın Rabbini tanıyıp Ona kulluk etmesiyle ilgili hususları, inanç ve ibadetle ilgili meseleleri, ahlaki sorumlulukları, geçmiş ümmetlerin yaşadıkları tecrübeleri, ahiret hayatının mahiyetini ve daha nice konuları içermektedir.
Âdem (a.s.)’dan son Peygamber Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v.)’e kadar tüm peygamberler bulundukları topluma rehber olarak gönderilmişlerdir. Allah’tan aldıkları vahiy doğrultusunda insanlara emir ve yasakları beyan etmişler, doğruyu, iyiyi, hakikati öğretmiş, ahlaklı birey olmayı ve Allah’a kul olmayı tebliğ etmişlerdir. Toplumsal adaletin sağlanması için zayıfların hakkını gözetmeyi, kadınlara emanet bilinciyle sahip çıkmayı, zinaya yaklaşmamayı, azgınlık ve fenalıktan uzak durmayı emretmişlerdir. İşte Îsâ (a.s.) da gönderildiği toplumda bu doğrultuda peygamberlik yapmıştır.
Hz. Meryem validemiz, İslam’ın bir kul ve peygamber olarak kabul ettiği Îsâ (a.s.)’ı “babasız” olarak dünyaya getiren, saygıya layık bir kadındır. Âlemlerin Rabbi olan Allah, onu imanlı, itaatli, iffetli, sıkıntı ve baskılara karşı sabırlı olması sebebiyle övmüş ve örnek bir Müslüman olarak takdim etmiştir.
İslam’ın en büyük ibadetlerinin başında namaz ibadeti vardır. İman esaslarının hemen akabinde beş vakit namazın kılınması İslam binasının ayakta tutulmasıdır. Namazın cemaatle kılınması ise namazın ikame edilmesinin bir parçasıdır. Kur’ân-ı Kerîm’de şöyle buyurulmuştur: “‘Namazı dosdoğru kılın ve Allah’tan korkun.’ diye de (emrolundu). O, huzuruna varıp toplanacağınız Allah’tır.”[1] 
Allah Resulü (s.a.v.) hutbe okumadan hiçbir cuma namazını kıldırmamış ve “Beni nasıl namaz kılıyor görüyorsanız siz de öyle namaz kılınız.”[1] buyurmuştur. Hutbe okunması eğer cuma namazının şartlarından birisi olmasaydı, Resûlullah (s.a.v.) buna işaret etmek için bazen hutbeyi terk ederdi. Ancak böyle bir şey nakledilmemiştir. Dolayısıyla hutbe olmadan cuma namazı geçerli olmaz.
