Bu yaşanan afet vesilesiyle insanın ne kadar âciz olduğuna, felaketler karşısında ne kadar çaresiz kaldığına, Allah’ın gücünün ne büyük olduğuna, Allah’ın kuvvet ve kudreti karşısında hiç kimsenin dayanmaya muktedir olamayacağına bir kez daha şahitlik ettik! Dünyanın fâni olduğunu, yarın başımıza ne geleceğini bilmeden yaşıyor olduğumuzu, yalnızca Allah’a güvenip dayanmamız gerektiğini bir kez daha anladık!
İnsanlığın saadet ve selameti için gönderilmiş olan yüce dinimiz İslam’da, insanların üstünlüğü soy, sop, makam ve mevki ile ölçülmez. Âlemlerin Rabbi olan Allah (c.c.) “Allah katında en değerliniz, en derin takva bilincine sahip olanınızdır.”[1] diye buyurarak, üstünlüğün ancak takva ile olduğunu beyan etmiştir.
Allah Teâlâ’nın, peygamber olmadığı hâlde övgüyle andığı ve insanlığa örnek olarak gösterdiği Hz. Meryem validemizin, mukaddes olan dimimiz İslam’da özel bir yeri vardır. Öyle ki Meryem ismi Kur’ân-ı Kerîm’de bir sureye isim olmuştur.
Tüm mevcudatı yoktan var edip yaratmış olan Allah (c.c.) bizlere hayat nimetini bahşetmiştir. Verilen ömrümüzün her anı elbette kıymetlidir. Ancak Cenâb-ı Hakk’ın, kullarına lütuf ve ihsanını bolca ikram ettiği özel vakitler vardır. Recep, şaban ve ramazan ayları işte böyle birbiri ardına açılan bereket kapılarıdır. Bu müstesna zamanlar maddi ve manevi kurtuluşumuza, ebedî huzur ve mutluluğumuza vesiledir.
Her yeni günün ilk ibadeti sabah namazının kılınmasıdır. Sabah namazı beş vakit namazın en mühimidir. Okuduğumuz hadîs-i şerifte şöyle buyrulur: “Her kim sabah namazını kılarsa o kimse Allah’ın koruması altındadır.”[1] Buna göre Allah Teâlâ namaz kılan Müslümanları dünyada da ahirette de yalnız bırakmayacaktır.
Yüce Rabbimiz, insanoğlunu dünyada başıboş ve yalnız bırakmamış, ona önder olarak peygamberler göndermiş, ilahî kitaplar indirerek de yol göstermiştir. Kur’ân-ı Kerîm, insanın Rabbini tanıyıp Ona kulluk etmesiyle ilgili hususları, inanç ve ibadetle ilgili meseleleri, ahlaki sorumlulukları, geçmiş ümmetlerin yaşadıkları tecrübeleri, ahiret hayatının mahiyetini ve daha nice konuları içermektedir.
Âdem (a.s.)’dan son Peygamber Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v.)’e kadar tüm peygamberler bulundukları topluma rehber olarak gönderilmişlerdir. Allah’tan aldıkları vahiy doğrultusunda insanlara emir ve yasakları beyan etmişler, doğruyu, iyiyi, hakikati öğretmiş, ahlaklı birey olmayı ve Allah’a kul olmayı tebliğ etmişlerdir. Toplumsal adaletin sağlanması için zayıfların hakkını gözetmeyi, kadınlara emanet bilinciyle sahip çıkmayı, zinaya yaklaşmamayı, azgınlık ve fenalıktan uzak durmayı emretmişlerdir. İşte Îsâ (a.s.) da gönderildiği toplumda bu doğrultuda peygamberlik yapmıştır.
