CUMA HUTBESİ
Hutbe: Mevlit Kandili
06 Ekim 2022
Muhterem Kardeşlerim!
Bugün ihya edeceğimiz “Mevlit Kandili”, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v.)’in dünyayı teşrifinin yıl dönümüdür. Müslümanların yüzyılları aşan geleneğinde, yüce Peygamberimizin dünyayı teşrif ettiği gün, onu anmak ve sünnetini hatırlamak için bir vesile olarak görülmüştür. Mevlit Kandili İslam âleminin birçok yerinde farklı etkinliklerle kutlanmaktadır. Resûlullah (s.a.v.) bu özel günde de yine ümmeti tarafından hürmet ve muhabbetle anılmakta, sünnet-i seniyyesinin anlaşılmasına çalışılmaktadır. Onun sevgisiyle yürekler çarpmakta, örnek alınması gereken ahlakı tekrar hatırlanmaktadır. Bu tür güzelliklere vesile olduğu için, bugün ümmet nezdinde çok kıymetlidir.
Aziz Müslümanlar!
Ümmet-i Muhammed’in manevi anlamda en büyük sermayesi, Rabbimizin indirdiği Kur’ân-ı Azîmüşşân’a ve Allah’ın sevgilisi olan Hz. Peygamber (s.a.v.) Efendimize duyduğu hürmet ve muhabbettir. Bu öyle bir muhabbettir ki, 1400’ü aşkın yıldır Müslümanların gönüllerindeki yerini ilk günkü canlılığıyla muhafaza etmektedir. Kıyamete kadar da bu muhabbet devam edecektir. Peygamberimizin nübüvvetinin en kıymetli delillerinden birisi de müminlerin kalplerinde ona her gün artarak duyulan sevgidir. Çünkü, bir hadîs-i şerifte de ifade buyurulduğu üzere “Kişi (ahirette) sevdiğiyle beraber (olacaktır).”[1] Hz. Muhammed (s.a.v.)’in müminlerin kalbinde sarsılmaz bir yeri vardır. Onun isminin dahi anılması, kalpleri ürperten ve gözleri yaşartan bir etkiye sahiptir. Zaten bu ümmet; Kur’an’ın “Allah ve melekler peygambere salât ediyorlar; ey iman edenler, siz de ona salât ve selam okuyun.[2]” emrine uygun hareket etmiştir. İsmini anarken, elini kalbine götürerek salât ve selamda bulunmuştur. İsmi anıldığında ona salât ve selam getirmeyen kimsenin en büyük cimri olduğu bildirilmiştir.
Kıymetli Cemaat!
Bizler Resûlullah (s.a.v.)’i, ashâb-ı kiram gibi dünya gözüyle görmedik. Lakin, Peygamberimizi görmeden ona iman ettik. Resûlullah (s.a.v.) bir keresinde; “Ne mutlu, beni görüp de iman edenlere!” sözünü bir kere söylemiş; “Ne mutlu, beni görmeden iman edenlere!” ifadesini ise yedi defa tekrarlamıştır.[3] Başka bir defasında ise ashabının arasındayken, “Kardeşlerimle ne zaman buluşacağım acaba?” diye buyurmuştu. Ashâb-ı Kirâm ise büyük bir şaşkınlıkla, “Ey Allah’ın Resulü! Biz senin kardeşlerin değil miyiz? (İşte buradayız.)” dediler. Sevgililer Sevgilisi (s.a.v.) ise “Siz benim ashabımsınız. Kardeşlerim ise beni görmeden bana iman edenlerdir.” diye buyurmuştur.[4] Bu müjde, kendisini dünya gözüyle görememiş biz ümmeti için en büyük bahtiyarlıktır.
Değerli Müminler!
Hz. Peygamber’e itaat etmek Allah’a itaattir. Peygamberimizi sadece anmak yetmez; onu anlamaya çalışmak, bizlere bırakmış olduğu mirasa sahip çıkmak ve onunla amel etmek en büyük ödevlerimizdendir. Yüce Mevlamız; “Kim Allah’a ve Peygamber’e itaat ederse, işte onlar, Allah’ın kendilerine nimet verdiği peygamberlerle, sıddıklarla, şehitlerle ve iyi kimselerle birliktedirler. Bunlar ne güzel arkadaştır!”[5] diye buyurmaktadır. Peygamberimizin hayatını okumalı; eşimize, dostumuza ve çocuklarımıza anlatarak ona ilgi uyandırmalıyız. Hz. Peygamber (s.a.v.)’in ahlakını benimsemeli ve teşvik etmeliyiz. Günde en az yüz defa dahi olsa ona salât ve selam getirmeyi alışkanlık hâline getirip, Peygamberimizle olan irtibatımızı tazelemeliyiz. Onun insanlık ve Müslümanlar için verdiği mücadeleyi iyi bilmeli, asla unutmamalıyız.
Rabbim bizlerin ve nesillerimizin gönlünde Allah’ın ve Resulünün muhabbetini eksik eylemesin. Amin.
[1] Müslim, Birr ve Sıla, 165
[2] Ahzâb suresi, 33:56
[3] İbn Hanbel, III, 155
[4] Taberânî, el-Mu’cemu’l-Evsât, Hadis No: 5494
[5] Nisâ suresi, 4:69
