Muhterem Cemaat!

Günah kalbi karartır. Kararan kalbi ise ancak tövbe temizler.

Tövbenin manası; gü­nah­tan iyi fi­il­le­re, is­yan­dan Al­lah’a itaa­te, ba­tıl­dan hak­ka dön­mek; gü­nah ve kö­tü fi­il­ler iş­le­mek­ten vaz­geç­mek; iş­le­di­ği gü­nah­lar­dan ötü­rü piş­man olup bir da­ha yap­ma­ma­ya söz ver­mek­tir.

Tövbe ile kullar rahmeti bol olan Rablerine dönerler, Rabbimiz de bu dönüşü umulur ki kabul eder.

Değerli Müminler!

Kur’ân-ı Ke­rîm ve ha­dîs-i şe­rif­ler­de, gü­nah ve is­ya­na se­bep ola­cak bir davranışta bulunulacak olur­sa ar­ka­sın­dan he­men tövbe edil­me­si em­re­dil­miş; tövbe eden­le­rin tövbe­si­nin de Al­lah (c.c.) ta­ra­fın­dan ka­bul edi­le­ce­ği ha­ber ve­ril­miş­tir. Bu me­al­de­ki ayet ve ha­dis­ler­den ba­zı­la­rı şöy­le­dir: “Ey mü­min­ler! Hep bir­den Al­lah’a tövbe edi­niz ki kur­tu­lu­şa ere­si­niz.”

“Ey iman eden­ler! Sa­mi­mi bir tövbe ile Al­lah’a dö­nün. Umu­lur ki Rab­bi­niz si­zin kö­tü­lük­le­ri­ni­zi ör­ter.”[1]

“Ey in­san­lar! Tövbe edi­niz…” “Ey in­san­lar! Öl­me­den ön­ce tövbe edi­niz.”[2]

Muhterem Müslümanlar!

Tövbe­yi yap­mak­ta ace­le et­mek ge­rek­ti­ği gi­bi, tövbe­nin sa­mi­mi ve ha­lis bir şe­kil­de ya­pıl­ma­sı da gerekmektedir. Kur’ân-ı Ke­rîmimiz sa­mi­mi ya­pı­lan tövbe­ye “na­suh tövbe­si” demektedir.

Tövbe­le­ri sa­de­ce Al­lah ka­bul eder. Yu­kar­ıda­ki ayet­te de be­lir­til­di­ği gi­bi, ka­bul ola­cak tövbe­nin “na­suh tövbe­si” ol­ma­sı ge­re­kir. Na­suh tövbe­si ise ba­zı şart­lar dâ­hi­lin­de ya­pı­lan tövbe­dir. Âlim­le­ri­miz tövbe için ge­rek­li olan şart­la­rı şöy­le­ce sı­ra­lamışlardır:

1- İş­le­di­ği gü­nah olan işi ve­ya ka­ba­ha­ti ter­k et­mek

2- Gü­nah olan işin ve­ya ka­ba­ha­tin bir ben­ze­ri­ne as­la bir da­ha dön­me­me­ye az­met­miş ol­mak

3- Bü­tün bu şey­le­rin hep­si­ni bir da­ha yap­mak­tan kor­kup çe­kin­mek.

Zi­ra kul gü­nah olan o işi ve­ya ka­ba­ha­ti terk et­mez­se, yap­ma­ya de­vam edi­yor de­mek­tir ki, bu du­rum­da gerçek manada tövbe et­miş ol­maz. Nitekim kul piş­man ol­maz­sa yap­tı­ğı işe rı­za­sı, gön­lü var de­mek­tir.

Aziz Kardeşlerim!

Öy­ley­se Al­lah’a iman et­miş ki­şi­ler bi­le­rek ve­ya bil­me­ye­rek gü­nah iş­le­dik­le­ri za­man he­men Al­lah’a yö­ne­lip tövbe et­mek­ten çe­kin­me­me­li­dir­ler. Çün­kü Ce­nâb-ı Hak, “Hiç şüp­he­siz Al­lah hem çok tövbe eden­le­ri, hem de çok te­miz­le­nen­le­ri se­ver.”[3] bu­yu­rur­ken, Al­lah’ın resulü (s.a.v.): “Gü­nah­lar­dan tövbe eden hiç gü­nah iş­le­me­miş gi­bi­dir.”[4] bu­yu­rur.

Yani Yü­ce Al­lah sa­mi­mi­yet­le ve şart­la­rı­na uy­gun ola­rak ya­pı­lan tövbe­le­ri ka­bul eder, kul­la­rı­nı ba­ğış­lar. Ay­rı­ca gü­nah­la­rı bı­ra­kıp ken­di­si­ne yö­ne­len­le­ri se­ver, zi­ra gü­nah­kâr­lar için Yü­ce Al­lah’ın rah­met, mağ­firet ve ke­re­min­den baş­ka bir sı­ğı­nak yok­tur. Bu ba­kım­dan ina­nan­la­rın tövbe et­mek­ten kork­ma­ma­la­rı, yap­tık­la­rı bü­yük ve­ya kü­çük gü­nah­la­rı için ne za­man olur­sa ol­sun, ge­cik­tir­me­den he­men Rable­rine yö­nel­me­le­ri, tövbe et­me­le­ri ve bir da­ha o ha­ta­ya düş­me­me­ye az­met­mele­ri ge­re­kir. Bir Müs­lü­man bir ha­ta iş­le­dik­ten son­ra, “Ben artık kö­tü kul ol­dum.” di­ye­rek as­la Al­lah’ın rah­me­tin­den ümi­di­ni kes­me­me­li­dir. Ne mut­lu tövbe­si ka­bul ola­rak ba­ğış­la­nan­la­ra!

[1] Nûr su­re­si, 24:31 ve Tah­rîm su­re­si, 66:8
[2] Müs­lim, El-Egarr El-Mü­ze­ni (r.a.)’dan ve İbn Ma­ce, Ca­bir (r.a.)’dan rivayet.
[3] Ba­ka­ra su­re­si, 2:222
[4] İbn Ma­ce, İbn Mes’ud (r.a.)’dan; İbn Ebi’d-Dün­ya, Enes (r.a.)’dan rivayet.

Hutbe-Günahla kararan kalpleri tövbe temizler

Hutbe-Arapça