Muhterem Kardeşlerim,

İslam dininin en temel özelliklerinden birisi de sevgiyi esas alan bir din olmasıdır. Müslüman olmak için inanmak gerekir. İnanmanın kemal bulması için ise, bu imanın sevgi ile beslenmesine ihtiyaç vardır. Allah’ı sevmek, Peygamberlerini sevmek, müminlerin birbirlerini sevmeleri hep imanı güçlendiren ve olgunlaştıran sıfatlardır. Bundan dolayıdır ki, bugünkü hutbemizi Sevgili Peygamberimizin, iman ile sevgi arasındaki irtibatı anlatan ve müminlerin birbirlerini sevmelerinin ehemmiyetine işaret eden mübarek hadis-i şeriflerinden bir demet sunmaya çalışacağız. Arzumuz, bugün her zamankinden daha çok ihtiyacımız olan din kardeşliği sevgisinin gönüllerimizde yeşermesi ve yeniden sevgiyle donanmış bir cemaat haline gelmemizdir.

Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (sav) buyuruyor ki:

“Şu üç özellik kimde bulunursa o kişi, imanın zevkini tatmış olur. Bunlardan birincisi: Allah ve Rasulü, kendisine başkalarından daha sevimli olmak. İkincisi: Sevdiği kimseyi sadece Allah için sevmek. Üçüncüsü de: İmandan sonra küfre dönmeyi, ateşe atılıyormuş gibi kötü görmek.” (Buhari, İman, 9,14; Edeb,429)

“Allah’a yemin ederim ki: İman etmedikçe Cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe olgun Mü’min olamazsınız. Size bir şey söyleyeyim. Onu yaptığınız zaman birbirinizi seversiniz. Aranızda selamı yayın” (Buhari, Edeb, 27; Müslim, İman, 93 -94)

“Mü’minler birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirlerini korumakta bir vücuda benzerler. Vücudun bir uzvu hasta olduğu zaman, diğer uzuvlar da bu sebeple uykusuzluğa ve ateşli hastalığa tutulurlar.” (Buhari, Edeb 27; Müslim, Birr 66, 2586)

“Biriniz kardeşini (Allah için) seviyorsa ona sevdiğini söylesin.” (Ebu Davud, Edeb 122, 5124; Tirmizi, Zühd 54, 2393)

“Sevdiğini ölçülü sev. Belki bir gün düşmanın olur. Düşmana da ölçülü kin güt. Belki bir gün dostun olur.” (250 Hadis. S, 14, H.No:13)

Allah Teâla şöyle buyurdu: “Benim rızam için birbirini sevenlere, benim için bir araya gelenlere, benim için birbirlerini ziyaret edenlere ve benim için yardımlaşanlara sevgim vacip olmuştur.” (Muvatta, Şi’r 16, 2,953,954)

Allah’ın kulları arasında bir grup vardır ki, onlar ne peygamberdirler ne de şehittirler. Buna rağmen kıyamet günü Allah katında makamları yücedir. Bu sebeple peygamberler de şehitler de onlara gıpta ederler. Orada bulunanlar sordu: “Ey Allah’ın Elçisi! Onlar kimdir?” Buyurdular ki: “Onlar, aralarında ne kan bağı ne de birbirlerine bağışladıkları bir mal olmadığı halde, birbirlerini Allah için sevenlerdir. Allah’a yemin ederim ki, onların yüzleri nurdur. Onlar bir nur üzeredirler. Herkes korku içindeyken, onlar korkmaz. Herkes üzülürken, onlar üzülmezler.” (Ebu Davut, Büyü, 78, 3527) Dedi ve şu ayeti okudu: “Haberiniz olsun! Allah’ın dostları var ya! Onlara ne korku var ne de üzüntü.” [10:62]

IGMG İrşad Başkanlığı