Muhterem Müslümanlar!

Sevgi, yüreğin ölümsüz meyvesi, yaratan ve yaratılanın ortak sesi, insanın harcadıkça çoğalan sermayesidir.

Ortalığı sahte sevgilerin ve sevgi sahtekarlarının doldurduğu bir çağda, gerçek sevgi ve muhabbeti, ancak Kur’an’ın ışığında bulabiliriz. Sevgiyi, sevgiyle yaratan Allahtır. Mevcudatın yaratılış hikmeti müminin sonsuzluk devleti, insanın dünyadaki cenneti, ve varlığın ortak serveti SEVGİDİR.

Allah yolunda iken O’ndan yüz çevirenlerin ilk kaybettiği şey sevgidir. Sevgisini yitiren toplum, artık çorap söküğü gibi herşeyini kaybetmeğe mahkumdur.

Aziz Müminler,

Hocalarımız bize sık sık takvayı, müttaki olmamızı tavsiye ederler. Peki, Takva nedir?

Takva: İlahi Sevgiyi kazanmak, bu sevgiyi korumak ve ilahi muhabbeti kaybetmekten sakınıp korkmaktır.

Karı kocanın yanlışı kendilerini önce eş sonra kul saymalarıdır. Evladın yanlışı kendilerini önce evlad, sonra kul sanmalarıdır. İşçinin yanlışı da kendilerini önce ırgat, sonra kul zannetmeleridir. Halbuki biz, önce Allahın kuluyuz, sonra eş, sonra evlad veya işçiyiz. Biz daima Allah’a karşı görevli ve sorumluyuz.

Ey Müslümanlar!

“Eğer imana karşı küfrü tercih ederlerse, babalarınızı ve kardeşlerinizi veli ve dost edinmeyin. Her kim onları veli edinirse, işte onlar zalimlerdir.“ (Tevbe Suresi 23) Ayeti bize sevgilerimizin ölçü ve sınırını çizmektedir. “Müminler de en çok Allahı severler. “ Ayeti en çok kimin sevileceğini ihtar etmekte ve bize rotamızı çizmektedir.

Sevgisizliğin Kur’an’daki resmi, ateş çukurunun kenarında olmak şeklinde çizilir. Öyleki sevgisini yitirmiş olan toplum bir adım daha atınca ateş çukuruna yuvarlanır.

Sevginin ön şartı, cemaat ve birlik olmaktır. Sevginin olmadığı yerde VAHDET’den söz etmek gülünç bir varsayımdır. Sevgi toplumun meydana getirdiği okyanusa ”ÜMMET” denir. Bu ümmetin bireyleri, yürek ülkesinde sevgiyi iktidar etmiştir. Sevgi toplumunda fertler, birbirinin kalbini sığınak bilir. O meydanda artık insan , insanın kurdu değil , insan insanın cennetidir. Müminler artık her geleni hızır, her geceyi kadir bilir. Sevgi toplumunda caddelere ve yüreklere şu pankartlar asılmıştır:

”İman etmedikçe cennete giremezsiniz, ey müslümanlar, birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş sayılmazsınız. “ (Muslim, İman, sayfa 93)

”Müslümanın mü’min kardeşine, sevgi ve şevkatle bakışı şu mescidimde bir yıl itikafa girip ibadet yapmasından efdaldir. “ (Camiussağir-Suyuti, sayfa 554)

Sevginin öldürüldüğü bir çağda, kurtuluş formülümüz birbirimizi, Allah için sevmektir. Kalplerimizi kendi ellerimizle imha etmemişsek haydi başlarımızı sevgi pınarının altına tutalım. Yakıtı tükenmiş bir kalble daha nereye kadar koşabiliriz? Hangi aydınlık sabahı bekleyebiliriz? Hangi huzura ulaşabiliriz? Öyleyse gelin canlar, birlik olalım, birbirimizi Allah için sevelim. Sevelim ki bahar gelsin, güneş doğsun, içimiz ılısın, kırmızı güller açsın, bülbüller ötsün…

Allah’ın selamı, rahmeti, sevgisi ve şefkati üzerinize olsun.

IGMG İRŞAD BAŞKANLIÄžI