“Entegrasyon zirvesi beşinci kez düzenleniyor ve beşinci kez ilerlemeler kaydedildiği, ancak yapılacak çok şeyin olduğu vurgulanıyor. Eğitim konusu ise haklı olarak bir kez daha zirvenin en merkezi konularından birini oluşturuyor. Ve maalesef bu noktada da tüm sorumluluk sadece göçmenlerin omuzlarına yükleniyor. Oysa araştırmalar, özellikle Müslümanların sahip oldukları diplomaların dereceleri yükseldikçe, devlet yardımına daha fazla bağımlı olduklarını gösteriyor. Bu durum ise iş piyasasında açıkça, eğitim hayatında sahip olunan başarının değil, aksine dışlanma ve ayrımcılığın birinci derecede etken olduğunu belgeliyor.

Aynı husus devlet kurumları için de geçerlidir. Bunun sorumlusu başörtülü Müslüman bayanları kamu dairelerinden dışlayan bazı yasalar ve Müslümanları sadece güvenlik politikaları bağlamında gündemine alan hükümet politikalarıdır. Hükümet ise bu konuların üzerini örtmekte ve ayrımcılık felaketine karşı neler yapıldığına ya da yapılmasının düşünüldüğüne dair tek bir açıklama dahî yapmamaktadır. Devlet dairelerinde göçmen asıllı vatandaşların sayısının azalması nedeniyle yeni atılan bazı adımlar ise maalesef yetersizdir. Umuyoruz ki daha somut ve bağlayıcı önlemler alınsın.

Üzeri örtülen ve entegrasyon tartışmalarından bağımsız ele alınan diğer bir konu da, tesadüfen ortaya çıkan ırkçı terör meselesidir. Bugünlerde kamuoyuna tanıtılan ulusal eylem planında dahî bu konuya dair hiçbir ifade yer almamakta, Federal hükümetin ırkçı teröre karşı neler yapmayı düşündüğüne dair tek bir işaret görülmemektedir. Cinayetlerle ilgili sadece soruşturma komisyonunun görevlendirilmesinin dahî aylarca sürmesi, cinayetlerin açıklığa kavuşturulmasına hangi düzeyde önem verildiği ve öncelik tanındığını göstermektedir. Bizler, entegrasyon politikaları bağlamında ileriye yönelik bundan daha kötü bir işaret düşünemiyoruz. Oysa 5. Entegrasyon Zirvesi göçmenlerin güvenini kazanabilmek adına iyi bir fırsat olabilirdi.”