Rahmet ikliminin tüm benliğimizi sardığı ve her bir ibadetin oruçla zirveye taşındığı ramazan ayının son on gününe yaklaşmaktayız. Ramazanın son günleri denince akla itikâf ibadeti gelir. İtikâf, bütün dünyevi faaliyetlerden uzaklaşıp mescide kapanarak, tüm vakti ibadetle geçirmektir. 
İslam’ın değişmez şartlarından biri de zekâttır. Zekât, nisap miktarı mala sahip, akıl sahibi ve büluğ çağına ermiş her Müslüman’ın ifa etmesi gereken dinî bir vecibedir.
İçerisinde bulunduğumuz mübarek ramazan ayı ibadetin, ahlakın, toplumsal dayanışmanın ve kardeşlik bilincinin daha da olgunlaştırılması için bizlere ikram edilmiş bereketli bir zaman dilimidir. Aynı zamanda kendimizi muhasebe ettiğimiz ve maneviyatımızı güçlendirdiğimiz hayırlı bir dönüşüm mevsimidir.
Ramazan ayı, ibadetlerimizin yoğunlaşması gereken bir zaman dilimidir. Oruç tutmak, zekât vermek, mukabele okumak, teravih namazı kılmak ramazan denince akla gelen ilk ibadetlerdendir. Ramazan nezahet ve letafet mevsimidir.
İslam’da cihad ibadeti, Allah’ın müminlere yüklediği en önemli kulluk vazifelerindendir. Cihad iyinin, doğrunun ve güzelin hayata hâkim kılınması için gayret göstermektir. Her bir Müslüman, gücü nispetinde cihad etmekle emrolunmuştur. Toplumsal sorumluluğunun gereği, insanlığın hayrına çalışmakla görevlendirilmiştir. 
İnsanlığın genel hâlini tasvir eden âyet-i kerîmede yüce Allah (c.c.) “Asra yemin olsun ki, hiç şüphesiz insan hüsran içindedir. İman eden, salih amel işleyen, birbirlerine hakkı tavsiye edenler ve birbirlerine sabrı tavsiye edenler müstesna.” diye buyurmaktadır. Biz insanlar, günah işlemenin kolay olduğu ve âdeta teşvik edildiği bir çağda, hata ve yanlışlardan münezzeh değiliz. Ne yazık ki hayatın günlük akışı içerisinde, cehalet ve gafletten kaynaklı günahlardan kendimizi korumakta zorlanabilmekteyiz.
Irkçılık, farklı bir ırk veya etnik kökene sahip oldukları için diğer insanlara uygulanan ön yargı, ayrımcılık veya düşmanlıktır. Çağımızda, bu yanlıştan kaynaklanan savaş ve çatışmaların kan, gözyaşı ve zulümlere sebep olduğuna şahit olmaktayız. Farklı coğrafyalarda milyonlarca insan âdeta soykırıma tabi tutulmakta, hayatta kalanlar yerinden yurdundan olup, mülteci durumuna düşmektedir. Bir insanın içine doğduğu etnik köken sebebiyle kendisini diğer insanlardan üstün görmesi, tedaviye muhtaç bir ruh hastalığının belirtisidir.
