Hiç şüphesiz, İslam dininin en temel özelliklerin biri, akla, ilme, öğrenmeye, araştırmaya, düşünmeye ve tefekkür etmeye verdiği değerdir. Yüce Mevlamız, “Hiç düşünmezler mi!”[1], “Peki görmüyorlar mı”[2] ve “Kur’an’ı okuyup düşünmezler mi?”[3] gibi soruları sormak suretiyle insanları düşünmeye teşvik etmektedir.
Aile ortamı kişinin sığındığı liman olmalıdır. Ancak buna rağmen birçok kişi aile içi şiddet görmektedir. Bu üzücü durumun mağduru ilk sırada kadınlar ve çocuklar olmaktadır. Maalesef pandemi sürecinde ortaya çıkan dışarı çıkma yasaklarıyla birlikte aile içi şiddet vakalarının da arttığını müşahede etmekteyiz.
Allah Teâlâ’nın bu dünyada bizlere ihsan ettiği her şey emanettir. Canımız, malımız, sıhhatimiz ve evlatlarımız bizler için birer emanettir. Müslümanlar ise birbirine emanettir, birbirlerine zimmetlidir. En önemli emanetimiz ise canımız ve sıhhatimizdir.
Yüce Rabbimiz Kur’ân-ı Kerîm vasıtasıyla kıyamet gününe kadar bütün insanlığa hitap etmiştir. Bu mukaddes hitabıyla bize itikat, ibadet, hukuk, ahlak, peygamberlerin kıssaları ve dua gibi konuları en güzel şekilde aktarmaktadır.
Kadere inanmak, imanın şartları arasında yer alan bir rükündür. Kader, Allah’ın ezelden ebede kadar olmuş ve olacak olan her şeyin mahiyetini, zamanını ve mekânını, sıfatlarını ve özelliklerini ezelî ilmiyle bilmesi ve ona göre takdir etmesi demektir. Yani yüce Rabbimiz, insan ve onun hayatı dâhil olmak üzere her şeye mükemmel bir ölçü takdir etmiştir.
Hiç şüphesiz, insan sosyal bir varlıktır. Ancak temelleri sağlam olan, huzurlu bir toplum ortamında kendi potansiyeline ulaşabilir. Toplumsal dayanışma ve birliktelik ise huzurlu toplumun ana etkenlerinden biridir.Aile, toplumun ve medeniyetin vazgeçilemez en değerli unsurudur. İnsanın huzur ve güven içerisinde yaşaması aile mahremiyetinin korunması ile mümkündür. Bu nedenle aile, insan yaşamının fıtri bir olgusudur. Oldukça kutsal bilinen ailenin mahremiyet değerlerinin, sadakat ve sevgi bağlarının sorumluluk bilinci ile korunması oldukça önem arz eder.
