Hâlihazırda dünya üzerinde yaşıyor oluşumuz ne kadar hakikat ve gerçekse, ölüm ve sonsuz ahiret hayatı da o kadar gerçek ve hakikattir. Var oluşumuzun bir gayesi ve bir hikmeti vardır, o da Yaratıcı’ya kulluktur. Zira insanoğlu başıboş ve sorumsuz olarak yaratılmamıştır.
Âlemlere rahmet olarak gönderilen Hâtemu’l-Enbiyâ Muhammed Mustafa (s.a.v.)’in dünyayı teşriflerinin 1453’üncü sene-idevriyesini yarın akşam camilerimizde ailelerimize birlikte inşallah idrak etmiş olacağız. Bu vesileyle hutbeme başlarken hem cumanızı hem de Mevlit Kandilinizi tebrik eder, insanlığa hayır getirmesini Yüce Allah’tan dilerim. 
Bizleri yoktan var eden ve bu dünya hayatında bir an için dahi olsa yalnız bırakmayan yüce Mevla’mız; “İçinizden Allah’ın lütfuna ve ahiret gününe umut bağlayanlar, Allah’ı çokça ananlar için hiç şüphe yok ki, Resûlullah’ta güzel bir örneklik vardır.” diye buyurmaktadır. Âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Peygamber Efendimiz tüm nesiller için ebedî ve değişmez bir “rol model”dir.
Kelime anlamı itibarıyla dua, çağırmak, yakarmak, istemek demektir. Duadan maksat, insanın istek ve arzusunu, hâl ve durumunu Allah’a arz etmesi ve Ona niyazda bulunmasıdır. Durum böyle olunca, dua, Allah ile kul arasında tam bir diyalog anlamı taşır.
Bizler üzerinde bu kadar etkili olan ve hayatımızı şekillendirmede belirleyici hâle gelmiş bulunan sosyal medya mecrasında şuurlu hareket etmek durumundayız. Öncelikle, bağımlılık oluşturacak ve değerli zamanımızı çalacak bir kullanım tarzından uzak durmamız gerekmektedir.Çağımız insanını zor durumlara düşüren hususlardan birisi de ifşa kültürünün yaygınlaşmasıdır. İfşa, gizli kalması gereken şeyleri açığa vurmak ve yaymaktır.
Çocukların ebeveynlerine karşı sorumlulukları olduğu gibi anne babaların da çocuklarına karşı sorumlulukları vardır.
