Kuran ve Sünnete dayanan sahih İslam geleneğimizde, İtikaf denilen bir ibadet şekli vardır. İtikâf, kelime olarak, bir yerde beklemek, durmak ve kendini bir yere kapamak anlamlarına gelir. Resulullah (sav)’e ilk vahiy nazil olmadan evvel, kendisinin Hira mağarasına çekilip tefekkür ile meşgul olduğunu biliyoruz.
İslam dininde namazdan sonra en önemli ibadet zekât vermektir. Arapçada bereket, temizlik, üreme, çoğalma, artma ve övme anlamlarına gelen zekât kelimesi dinimizde “zengin sayılan Müslümanların, belli mal türlerinden belli bir miktarını Allâh Teala’nın belirlediği yerlere vermesi” şeklinde tarif edilir.
Ramazan ayı, içerisinde Kur’ân-ı Kerîm’in nazil olduğu Kadir Gecesi’ni barındıran mübarek bir aydır. O Kur’an ki insanlığa yolun doğrusunu gösterir, hak ile bâtılı birbirinden ayırmanın apaçık delillerini ortaya koyar. Cahiliyenin karanlığında yolunu kaybetmiş insanlığa hakikatin çıkış yolunu gösterir. Allah’a hamd vesilesi olarak bu ayda oruç tutmak bizlere farz kılınmıştır. Rabbimiz şöyle buyurmuştur:
Şan ve şeref arzusu, insanın fıtratında var olan bir hissiyattır. Ruhen olgunluğa erişmemiş olan insanlar bu duygularını etnik kökenleriyle tatmin etmeye yeltenmektedirler.
İnsanın hayatı tam anlamıyla bir sınavdan ibarettir. Bu sınav bazen korkuyla, bazen açlıkla, bazen mal ve ürünlerin eksilmesiyle, bazen de can ile sınanmak şeklinde tezahür eder. Bütün bunların yanında insanın en büyük sınavı hiç kuşkusuz nefsiyle verdiği sınavdır. Peygamberimiz insanın nefsiyle olan sınavını büyük cihat olarak nitelemiştir. Çünkü nefis insana sürekli kötülüğü emreder.
Üç aylar bizi hem ruhumuzla hem de bedenimizle ramazana hazırlamaktadır. Regaip ve Miraç geceleriyle tekrar kulluk bilincimizi hatırlarız. Berat Gecesi ile Allah’tan af ve mağfiret dileriz. Ramazan ayında oruç tutarak nefislerimizi terbiye eder, fitre ve zekât ibadetiyle mali sorumluluğumuzu yerine getirir, bayramda ise Allah’ın sayısız nimetleriyle mükâfatlandırılırız.
Allah (c.c) eşref-i mahlukat olarak yarattığı insana sayısız nimet ihsanında bulunmuştur. Yiyecek-içecek nimetinin yanı sıra akıl, irade ve sorumluluk bilinci de insana bahşedilen nimetler arasındadır. İslam dini, insanı sosyal ve sorumluluk sahibi bir varlık olarak kabul etmiş, ona ferdî ve toplumsal bazı sorumluluklar yüklemiştir. Bu vazifelerin başında dayanışma ve kardeşlik duygusu gelmektedir. Bundan dolayı, yaşadığımız dünyayı ve toplumu düşünmek, birbirimize maddi-manevi destekte bulunmak hem dinî hem de insani bir vazifedir.
