“11 Eylül birçok nedenden ötürü hepimizi derin düşüncelere sevketmesi gereken bir gündür. Bu gün saldırılarda hayatlarını kaybedenleri ve yakınlarını hatırlamamız, onlar için dua etmemiz gereken bir gün. Aynı zamanda şiddet ve terörün ne kadar kötü sonuçlar verebileceği, insanlık dışı bu eylemlerin hiç bir haklı gerekçesinin olamayacağını her an gözümüzün önüne getirmemiz gereken bir gün.

11 Eylül aynı zamanda maalesef zor bir dönemin de başlangıcı. Medeniyetlerin kazanımlarının bir avuç katilin terör eylemi ile nasıl tehdit edilebileceğini de gösteren bir gün. Bu süreçte hepimiz; barış, özgürlük, insan hakları, çoğulculuk değerlerinin, zihni kırılma neticesinde hemen nasıl da öfke ve kin gibi duygulara, intikam ve misilleme çağrılarına dönüşüp, siyasi söylemin belirleyici öğeleri haline gelebileceğini gördük. Saldırının sonuçları Afganistan ve Irak gibi ülkelerde on yıl sonra bile hala tüm yıkıcılığı ile hissediliyor. ‘Teröre karşı savaş’ beraberinde bol acı, sefalet ve katliam getirdi ve halen sona erecek gibi gözükmüyor.

Almanya ve Avrupa’da yaşayan milyonlarca Müslüman için de 11 Eylül 2011 tarihi, karalama ve reddedilmenin başladığı bir döneme işaret ediyor. İslam ve Müslüman kavramlarının terör ile özdeşleştirildiği güvenlik paketleri, sürekli baskınlar, şüphe dahi olmaksızın cami önlerinde yapılan aramalar, huzursuz bir ortam oluşturarak devamlı artan bir İslam düşmanlığına sebep oldu.

Bugünlerde ise düşmanlık sadece kelimelerde kalmıyor. Birçok bilimsel araştırmada da görülen, Müslümanların bizzat maruz kaldıkları çeşitli saldırılar, cami kundaklamaları gibi hadiseler gündelik hayatın birer parçası oldular.

Geleceğe dair beklentimiz ise, Federal Maliye Bakanı Wolfgang Schäuble’nin kelimeleri ile, ‘Teröristlerin saldırılar yoluyla ulaşmak istedikleri korku tuzağına düşülmemesi’, ve Norveç Başbakanı Jens Stoltenberg’in Oslo ve Utoya’da yaşanan terör saldırıları sonrası yaptığı çağrıda söylediği gibi sadece daha fazla demokrasi ve özgürlük ile gücümüzü ve büyüklüğümüzü göstermektir."