Muhterem Müslümanlar!
Bir erkek ile bir kadının nikâhlanarak evlenmesi ile ailenin temeli atılır. Kur’an dilinde “aile” biri diğerine muhtaç olma hâli demektir. “Ey Muhammed! Allah seni ihtiyaç içinde (âil şekilde) bulup da zengin etmedi mi?”[1] ayetinde “aile” kelimesi bu manada kullanılmıştır. Öyle ise ailenin temeli olan eşler, yani karı-koca daima birbirine muhtaçtır.

Değerli Cemaat!
Hayat çift taraflı denge üzerine kurulmuştur. Bu gerçek Rabbimiz tarafından bildirilmektedir ve bu dengeye dikkat edilmesi istenmektedir. Nisâ suresinin ilk ayetinde şöyle buyurulur: “Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan ve ondan da eşini yaratan; ikisinden birçok erkek ve kadın (meydana getirip) yayan Rabbiniz’e karşı gelmekten sakının. Kendisi adına birbirinizden dilekte bulunduğunuz Allah’a karşı gelmekten ve akrabalık bağlarını koparmaktan sakının. Şüphesiz Allah üzerinizde bir gözetleyicidir.”[2]

Değerli Kardeşlerim!
Ailedeki mutluluğun nöbet nöbet değil, müebbet olabilmesi için, karı-koca arasında saygı olmalı, bu saygı da sağlam temellere dayanmalıdır. Çünkü ailede eşlerin, çocukların, kardeşlerin birbirine olan saygısı yerin derinliklerindeki ağaç kökünü temsil eder. Sevgi ise o ağacın dallarındaki meyvelerdir. Kökü sökülmüş ağacın dallarında nasıl meyve olmazsa, birbirlerine saygısı kalmamış karı-koca arasında da sevgi meyvesi yetişmez. Birbirini saymayanların, birbirini sevmesi mümkün değildir.

Muhterem Müminler!
Sıhhat bedensel bir nimettir. Afiyet ise ruh ve gönül dünyasının sıhhatidir. Afiyet her zaman sıhhatten değerlidir. Onun içindir ki, afiyeti kazandıracak formül aile içinde affedici olmaktır. Maalesef bugün insanların aile içerisinde birbirlerine karşı çok gaddar davranabildiklerini görmekteyiz. Hâlbuki Allah, âlemlerin Rabbi olmasına rağmen affediyor ve insanları affedenler için cenneti hazırlıyor. “Rabbiniz’in cennetine ve mağfiretine koşarken yarışın. O cennetin bir parçası, yerler ve gökler kadardır. O cennet varlıkta ve darlıkta infak eden, öfkesini yenen ve insanları affeden hayâ sahipleri için hazırlanmıştır…”[3]

Aziz Kardeşlerim!
Karı-koca birbirilerinin helal hayat ve hatıralarına saygılı olmalıdırlar. Eşimizi kendimize bağlamak istiyorsak, her şeyden önce eşimizin anne babası olmak üzere, eşimizin sevdiklerine de saygılı olmalıyız. Eşimizin sırlarını kimseye ifşa etmemeliyiz. Zira Rabbimiz “Siz eşiniz için, eşiniz de sizin için bir elbisedir.[4] buyuruyor.

Muhterem Kardeşlerim!
Hayat deyince aklımıza hayâ gelmelidir. Zira hayat, hayâ kökünden türemiştir. Peygamberimiz “Utanmazsan istediğini yap.”[5] buyurarak, hayâsızlığın insanı insanlıktan çıkaracağına işaret etmiştir.

Muhterem Cemaat!
Eşlerin başkalarına karşı gösterdikleri hürmet ve hassasiyeti birbirlerine karşı da göstermesi hayatlarını cennete çevirir. Hutbemizi bir hadîs-i şerif ile bitirelim: “Müminlerin iman bakımından en kâmil olanı; ahlakı güzel olan ve ailesine nazik davranandır.”[6]

[1] Duhâ suresi, 93:8
[2] Nisâ suresi, 4:1
[3] Âl-i İmrân, 3:133-134
[4] Bakara suresi, 2:187
[5] Buharî, Edeb, 147, H. No: 6120
[6] Tirmizî, İman, 7, H. No: 2612

Hutbe-Eşler Arasındaki Sevgi ve Hürmet

Hutbe-Arapça

Hutbe-Arapça