20 / 68
Gündem
PERSPEKTİF
• SAYI 237 • OCAK
2015
20
Partiniz İslamYasası tasarısına
karşı kendini nasıl konumlandırıyor
?
Ocak ayında İslam Yasası’nı oylayacak Ulusal Meclis’teki (Alm. “Nationalrat”)
fraksiyonlara sorduk. SPÖ ve TeamStronach, fraksiyonmütalaaları tamamlan-
madığı için görüş bildiremeyeceklerini belirtirken; NEOS ve FPÖ soruları cevap-
sız bıraktı.
Ulusal Meclis’teki
Partilerin Değerlendirmeleri
Avusturya’da inançlı bir Müslüman olmak-
la Avusturyalı olmak ters düşmemeli. Yasada,
Avusturya’daki İslam dinî cemaatlerinin hakları
ve sorumlulukları belirlendi. Böylece yurt dışın-
dan idare ya da kontrol olmaksızın Avusturya’ya
mahsus bir İslam mümkün olacak.
Yeni İslamYasası’nda şu önlemler var: İnanca dair
açıklamaların Almanca olması, yurt dışı finans-
manının kesilmesi, 1912 tarihli İslam Yasası’nda
da geçen devlet hukukunun önceliği hususu, di-
nin ön gördüğü şekilde defin ve mezarlık hakkı,
hastane ve garnizon gibi yerlerde manevi reh-
berlik ve helal yemek hakkı, Avusturyalı imam-
ların yetiştirilmesi için Viyana Üniversitesi’nde
İslam öğreniminin tesisi. Protestan Yasası’nda
da vurgulandığı üzere dinî cemaatler inanç ve
öğretilerinde özgürdürler ve iç meselelerini esas
itibariyle kendileri düzenleyebilirler.
Yeşiller hükûmet tarafından oluşturulan ve IG-
GiÖ temsilcileri ile müzakere edilen tasarı süreci-
ne dâhil edilmedi, fakat taslağı uzmanlarla birlik-
te değerlendirdik. İslam Yasası’nın yüz seneden
fazla bir zaman öncesine ait olduğu düşünüldü-
ğünde modern bir yasa gereklidir. Modern bir
yasaya ise şeffaf yapıların, hak ve sorumluluk-
ların ve din-devlet ayrımının gerçekleştirilmesi
ile ulaşılabilir. Yeşiller garnizonlarda manevi reh-
berlik, özel mezarlık alanları ve dinî bayramların
tanınması gibi hakların belirlenmesini ve imam
eğitiminin üniversite düzeyinde verilmesini
memnuniyetle karşılıyor. Dinî cemaatlerin inanç
öğretilerinde daha fazla şeffaflığın oluşturul-
masını da memnuniyetle karşılıyoruz. Devletin
normlarına sadık kalınmasının belirtilmesi haklı
olarak eleştirildi, çünkü devletin yasaları zaten
bütün vatandaşlar için geçerlidir. Bu tekrar, Müs-
lüman vatandaşlara karşı peşin hüküm ve eşit
olmayan bir muamele anlamına gelmektedir.